Η κρίση με έκανε να επιστρέψω στην πόλη όπου ζούσαν οι παππούδες μου. Όπου τόσα απογεύματα έπαιξα στο δάσος, όπου έκανα μπάνιο στο ποτάμι … Ένα απίστευτο τοπίο. Αλλά μια αλλαγή της ζωής των πιο αβέβαιων.
Δεν ήταν πραγματικά σίγουρος για το τι ήθελε. Έφυγε από μια δουλειά σε μια εταιρεία που τώρα εξαφανίστηκε. Ένας αποτυχημένος γάμος … Όλα είχαν πάει καπνό. Δεν βασίζομαι στο να βρω τον Κάρολο, ο οποίος είχε αφήσει την πατρίδα του το Κέιμπριτζ και μια ζωή που νόμιζα ότι ήταν ένα όνειρο για να μπεις στην αληθινή φύση, μια πολύ επίπονη αλλά αυθεντική ζωή.
Χαιρετίζουμε ο ένας τον άλλον ντροπαλά στο μοναδικό κατάστημα στο μακρινό κέντρο της πόλης, που το κάλεσε κάπως. Και ήταν μια συντριβή και από τις δύο πλευρές.
Βρήκε το σπίτι μου χάρη στη βοήθεια πολλών ανθρώπων, αφού με γνώρισαν από τότε που ήμουν μικρός, και ήρθε να με δει ένα απόγευμα με ένα κέικ Battenberg, μου είπε πώς να σπάσω τον πάγο, και έτσι είμαστε σε αυτήν την απομακρυσμένη πόλη, χάσαμε το δάσος που μοιάζει με Hansel και Gretel, γιατί είναι ένα παραμύθι, ενάμιση χρόνο τώρα.
Ines Diaz Gomez
